Ο Αχελώος είναι ο δεύτερος, σε μήκος, ποταμός της Ελλάδας (περίπου 220 χλμ.), διασχίζει τα Βλαχοχώρια που βρίσκονται στα Αθαμανικά όρη και στον Κόζιακα. Αποτελεί ένα σημαντικό ποτάμιο οικοσύστημα με μοναδικά φυσικά τοπία, από τις πηγές μέχρι τις εκβολές του, περιλαμβάνοντας σπάνια φυτικά και ζωικά είδη. Στις όχθες του αναπτύχθηκαν από την αρχαιότητα πλήθος πολιτισμών που τα ίχνη τους, όπως φρούρια, οικισμοί, πλακόστρωτα μονοπάτια, πέτρινα τοξωτά γεφύρια, σώζονται μέχρι σήμερα. Ο ποταμός κυλά αιώνες τώρα προκαλώντας όχι μόνο θαυμασμό, αλλά και δέος!
Το πρώτο τμήμα του Ποταμού Αχελώου, είναι πιο γνωστό με την ονομασία Ασπροπόταμος. Την ονομασία «Ασπροπόταμος» απέκτησε εξαιτίας της άσπρης λάσπης που προέρχεται από την άργιλο και τα νερά έχουν ένα θολό σχεδόν άσπρο χρώμα. Παράλληλα, ο Άσπρος είναι γνωστός για την καθαρότητα και για το κρυστάλλινο χρώμα των νερών. Το πρώτο τμήμα της κοίτης του ποταμού Αχελώου βρίσκεται εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου.
Οι πηγές του Ασπροποτάμου αναβλύζουν σε υψόμετρο άνω των 2000 μέτρων από την αλπική λίμνη Βερλίγκα στο όρος Περιστέρι και μεταξύ Ηπείρου και Θεσσαλίας. Οι μαίανδροι που σχηματίζονται διαγράφοντας τη μοναδική πορεία του Αχελώου και η αλπική βλάστηση αφήνουν άφωνο κάθε επισκέπτη που θα τολμήσει να φθάσει σε αυτή την περιοχή. Το τελευταίο χωριό που συναντάμε πριν αποφασίσουμε να ανηφορίσουμε τις νότιες πλαγιές του όρους Περιστέρι, για να ανακαλύψουμε τις πηγές του Αχελώου, είναι το Χαλίκι.
Τα πιο σημαντικά ρέματα που ενισχύουν την κοίτη του πρώτου τμήματος του ποταμού είναι το ρέμα Ρόνας, ο Κρανιώτικος, που αποτελεί μοναδικό βιότοπο της άγριας πέστροφας, και το ρέμα της Λεπενίτσας. Άλλοι σημαντικοί παραπόταμοι του Αχελώου είναι ο Αγραφιώτης, ο Μέγδοβας, ο Τρικεριότης κ.λπ.
Στις εκβολές σχηματίζεται ένα σημαντικό δέλτα και τελικά χύνεται στο Ιόνιο Πέλαγος, στα νότια των Εχινάδων Νήσων. Τις τελευταίες δεκαετίες η φυσική πορεία του Αχελώου έχει διακοπεί, καθώς κατασκευάστηκαν σημαντικά υδροηλεκτρικά φράγματα όπως αυτά των Κρεμαστών, του Καστρακίου, του Στράτου και του Ταυρωπού.
